Ewangelia na dziś

Wczoraj: | Dziś: | Jutro:

Dostęne rozważania na wczoraj:
Dostęne rozważania na dziś:
Dostęne rozważania na jutro:

Odsłony: 35

kaplan jezus

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: "Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich" (J 17,1-2.9.14-26).

Odsłony: 62

Ćwiczenia duchowe (po hiszpańsku Ejercicios Espirituales) – książka św. Ignacego Loyoli, która jest podręcznikiem dla osoby udzielającej ćwiczeń duchowych tzw. rekolekcji ignacjańskich. Treść została w głównej mierze spisana pod natchnieniem w czasie objawień otrzymanych w czasie pobytu św. Ignacego w grocie w Manresie. Dopracowywana w późniejszych latach i zatwierdzona oficjalnie w Kościele Katolickim przez Papieża Pawła III w 1548.

Zobacz, gdzie możesz nauczyć się metody Ćwiczeń duchowych i odprawić je pod okiem osoby towarzyszącej.

Odsłony: 40

Pocieszenie to specjalność Ducha Świętego. I nie chodzi tylko o poprawę naszego nastroju, ale o przemianę, która sięga znacznie głębiej. Duch Święty przynosi pokój, moc i nadzieję. Pokój, który możemy zawrzeć z własną przeszłością. Moc, by zmierzyć się z teraźniejszością, i nadzieję, która pozwala nam śmiało spojrzeć w przyszłość.

Jacques Philippe, Osiem sposobów na znalezienie szczęścia

 

Odsłony: 39

matka kosciola

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie (J 2, 1-11).

Odsłony: 51

gora rzeka

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów Jezus wstał i zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony (J 7, 37-39).

Odsłony: 80

ojciec i syn

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie (Mt 11, 28-30).

Do Boga
Ciekawe, że receptą Boga na nasze szczęście, nasze odciążenie jest… wybranie drogi w stronę Stwórcy: „Przyjdźcie...”. Gdy przyglądamy się historii Adama i Ewy w Raju widzimy, że ich dramat pogubienia się i poranienia rozpoczął się właśnie od tego, że wybrali inny kierunek. Odwrócili się do Boga. Często zadaję sobie pytanie: Dlaczego Pierwsi Rodzice nie porozmawiali z Bogiem o tym, co usłyszeli od szatana? Dlaczego nie przyszli z tym do Niego? Być może, a raczej na pewno, szatan tak konstruuje swoją pokusę, że z miejsca wykluczamy opcję podzielenia się z kimś innym tym, co usłyszymy od niego. Charakterystyczną cechą rodzin patologicznych, różnych chorych zachowań jest to, że zło próbuje pozostać w ukryciu. Słynne stwierdzenie: „Nie mów o tym nikomu” oznacza tak naprawdę zawarcie wiążącego układu z szatanem: „Tylko ja (szatan) chcę mieć na Ciebie wpływ. Słuchaj mnie!”. Brzmi to przerażająco? Tak, bo takie w rzeczywistości jest. Chociaż my próbujemy tego nie widzieć. Warto uświadamiać sobie, że jeśli Bóg ma wobec nas Plan Miłości, to podobnie swój plan ma także zły duch. Analogicznie trzeba by go nazwać planem nienawiści, planem śmierci. Bóg przychodzi(!) do nas z propozycją życia: miłości, nadziei, pokoju. Zły duch przychodzi do nas z propozycją, która tylko pozornie ma coś z miłości, nadziei i pokoju, a w rzeczywistości jest popchnięciem nas w stronę miłości własnej, przekonania że jakoś to będzie i zachętą do szukania świętego spokoju.
Widzimy jak ważne są nasze decyzje. Przede wszystkim te, w których decydujemy o kierunku naszego życia. Nie ma prawdziwego życia bez Boga. W Raju jest to ewidentne: Jak długo człowiek zachowuje przykazania i pozostaje w łączności z Bogiem, który się przechadza i mówi do ludzi, tak długo trwa stan szczęścia i harmonii. Kiedy tylko człowiek obiera kierunek przeciwny wszystko się wali.

+AMGD by Dariusz Michalski SJ. 2019
Wykonanie: Solmedia.pl

UWAGA! Serwis używa cookies.

Brak zmian ustawień przeglądarki oznacza zgodę.

Zrozumiałem