Oddychając pod wodą

Opublikowano: 28 maj 2020

Odsłony: 230

Richard Rohr, amerykański franciszkanin przyjmuje założenie, że wszyscy jesteśmy uzależnieni. To może być uzależnienie od alkoholu, narkotyków, innych ludzi… Jednak najważniejszym, zdaniem Rohra, uniwersalnym uzależnieniem są destrukcyjne wzorce myślenia. Choć nie możemy zahamować zalewającej nas fali kultury, możemy starać się zrozumieć rzeczywistość, zbudować własną przystań i nauczyć się „oddychać pod wodą”.

Problem w tym, abyśmy potrafili zrozumieć, że jesteśmy uzależnieni, przyznać się do uzależnienia, do własnej bezradności wobec niego i umieli znaleźć drogę do odzyskania pełni wolności.

Richard Rohr pokazuje taką drogę w książce „Oddychając pod wodą. Duchowość i Program 12 Kroków”. Kierowanie się zbudowanymi na ewangeliach zasadami Programu 12 Kroków może uwolnić każdego od każdego uzależnienia: od najbardziej oczywistych od alkoholu czy narkotyków po najbardziej powszechne, choć paradoksalnie mniej widoczne uzależnienie od popełniania grzechów. Franciszkanin patrzy na grzech jak na uzależnienie – w kategoriach choroby, a nie winy – która wymaga wymierzenia kary.

Rohr wskazuje, że uzależnienie wysysa z nas nasze najgłębsze i prawdziwe tęsknoty, siłę życia, która sprawia, że „pragniemy wody ze strumieni”. Duchowe pragnienie jest napędem, jaki został umieszczony w nas na samym początku. Każdy nałóg niszczy ten napęd.

Zdaniem Richarda Rohra Program 12 Kroków stosowany m.in. w grupach AA przyczynił się w ogromnym stopniu do rozwoju duchowości Amerykanów. Autor pokazuje, jak w naszych poszukiwaniach wiary możemy się wzorować na tym programie walki z nałogiem i dzięki zasadom w nim zawartym, nie tylko wyzwolić się z nałogu, ale także odkryć współczucie dla siebie i innych oraz nauczyć się radzić sobie z własnymi ułomnościami i codziennymi problemami.

* * *

Jeśli temat rozwoju i porzucania tego, co zniewala jest dla Ciebie ważny to zapraszamy do udziału w grupie rozwojowej: Wreszcie żyć: 12 kroków dla chrześcijan. Szczegóły tutaj.

Książka do nabycia np. tutaj.

Umacnia (J 16,29-33)

Opublikowano: 25 maj 2020

Odsłony: 305

Uczniowie rzekli do Jezusa: „Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś”. Odpowiedział im Jezus: „Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16, 29-33).

Czytaj więcej: Umacnia (J 16,29-33)

Niebo tutaj (Mt 28,16-20)

Opublikowano: 25 maj 2020

Odsłony: 246

Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: "Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28, 16-20).

Czytaj więcej: Niebo tutaj (Mt 28,16-20)

Po nocy dzień (J 16,20-23a)

Opublikowano: 22 maj 2020

Odsłony: 255

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać" (J 16, 20-23a).

Czytaj więcej: Po nocy dzień (J 16,20-23a)

We Mnie (J 14,1-12)

Opublikowano: 10 maj 2020

Odsłony: 363

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę". Odezwał się do Niego Tomasz: "Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?" Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście". Rzekł do Niego Filip: "Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy". Odpowiedział mu Jezus: "Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca" (J 14, 1-12).

Czytaj więcej: We Mnie (J 14,1-12)