W drugim miesiącu nauki w szkole pielęgniarskiej nasz profesor zrobił nam test. Byłam pilną studentką i przeszłam jak burza przez wszystkie pytania z wyjątkiem ostatniego: Jak ma na imię kobieta, która sprząta szkołę?

To z pewnością musiał być żart. Sprzątaczkę widziałam kilka razy. Była wysoka, ciemnowłosą kobietą po pięćdziesiątce, ale skąd miałam wiedzieć, jak ma na imię? Oddałam test, nie odpowiedziawszy na ostatnie pytanie.

Zanim zajęcia się skończyły, któraś ze studentek zapytała, czy odpowiedź na ostatnie pytanie będzie się liczyła do oceny. "Oczywiście - powiedział profesor. - W swoim zawodzie będziecie spotykać wielu ludzi. Wszyscy są ważni. Zasługują na waszą uwagę i troskę, nawet jeśli ograniczycie się jedynie do uśmiechu i powiedzenia dzień dobry".

Nigdy nie zapomniałam tej lekcji. Dowiedziałam się też, że sprzątaczka miała na imię Dorothy.

Stephen Covey, 8-my nawyk