Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu (J 5, 17-30).

Wiele rzeczy w otaczającej nas rzeczywistości może nas zniechęcać i smucić. Przede wszystkim jest tym tocząca się wojna na Ukrainie. Widzimy wiele zła, niesprawiedliwości i przemocy. Być może doświadczamy także w swojej codzienności jakichś przykrych wydarzeń. Być może czujemy się zawiedzenie ludzkim działaniem lub po prostu jego brakiem. Dzisiejsza Ewangelia zachęca nas do postawy kontemplatywności. Za tym dziwnym być może słowem, kryje się postawa takiego przyglądania się otaczającej nas rzeczywistości w duchu wiary, która odkryje przed nami Boże działanie. To właśnie w dostrzeganiu działania Ojca w świecie Jezus upatruje swoją siłę. To ważna podpowiedź dla nas. Tak patrz na świat, tak czytaj wiadomości, tak słuchaj ludzi, aby dostrzec działanie Miłosiernego i Dobrego Ojca w tym świecie. Nawet jeśli jest w nim tak wiele zła.

To przesłanie jest przesłaniem wieńczącym Ćwiczenia duchowe. Św. Ignacy Loyola kończy je bowiem kontemplacją dla uzyskania miłości. Zachęca w niej rekolektanta do wejścia w postawę wewnętrznego poznania "tylu i tak wielkich dóbr otrzymanych [od Boga], abym w pełni przejęty wdzięcznością mógł we wszystkim miłować jego Boski Majestat i służyć mu" (CD 233). Jak łatwo jest nam się zniechęcić człowiekiem lub okolicznościami. Musimy w sobie wyrabiać postawę uważnego i wdzięcznego patrzenia na świat w duchu wiary w dobroć Boga. Ucząc się w ten sposób widzenia tego, co na pierwszy rzut oka wydaje się być niewidoczne: Bożego działania. Przecież Bóg jest dobry! Wierzymy w to. Skoro tak jest, to czemu tego nie dostrzegamy lub widzimy to w tak wielkim ograniczeniu?