Jezus powiedział do Żydów: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: "Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?" Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6, 51-58).

* * *

Ciało i krew to znaczy wszystko. Niczego dla siebie nie zatrzymuje. Jego ukrzyżowane, a wcześniej bestialsko umęczone ciało. Ręce które sam wyciągnął do ukrzyżowania budząc zdziwienie żołnierza, który po raz pierwszy nie musiał używać siły by je przybić. Bok który został przebity włócznią, serce które zostało opróżnione. Eucharystia uobecnia to wydarzenie: połamany i spożyty chleb -ciało, wypita krew. Dla ciebie!
Przyjęcie tych darów z wiarą: cały Jezus szuka całej Ciebie, całego Ciebie - to prawdziwe trwanie w Jezusie. I nic wtedy nie może Cię od Niego odłączyć:
"Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym" (Rz 8,35-39).
Wzbudź dziś w sobie wdzięczność, że jest ktoś, kto umiłował Cię całego, kto czyni to nadal, choć może ty sam masz trudność w przyjęciu siebie. Ucz się tej miłości do siebie, do drugiego i do Niego. Bo ona jest w życiu najważniejsza. Bo On karmi Cię nią w każdej Eucharystii, byś pewnego dnia mógł się z Nim spotkać we wspólnocie świętych już bez żadnych zasłon.