Dariusz Michalski
Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. Jak jest napisane u proroka Izajasza: Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki. Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając /przy tym/ swe grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym (Mk 1,1-8).
* * *
„On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym”. Zastanawia ostatnie zdanie z dzisiejszej Ewangelii. Przecież Jezus nikogo nie ochrzcił! Czynili to dopiero Apostołowie i uczniowie Jezusa, co opisują chociażby Dzieje Apostolskie. A jednak Ewangelista Marek mówi wyraźnie o tym, że Jezus będzie nas chrzcił Duchem Świętym. I rzeczywiście taki chrzest się dokonał. Jezus ochrzcił nas! Dokonał tego na krzyżu. Gdy umarł Jego serce zostało przebite włócznią i wypłynęły z niego woda i krew.
Zostało to ukazane niezwykle plastycznie w filmie Pasja, gdy żółnierz przebija serce Jezusa woda i krew tryskają na stojących pod krzyżem. Woda jest znakiem chrztu. Oznacz nową tożsamość tych, którzy ją przyjmują, którzy chcą być nią pokropieni. Umiera stary człowiek, a rodzi się nowy. Człowiek, który nie umrze, ale będzie żył na wieki. Ochrzczony Duchem Jezusa, Duchem ofiary, poddania się Ojcu, Duchem Miłości.
Krew jest symbolem nowej Krwi. Przestaje w nas płynąć krew, którą otrzymaliśmy od matki w jej łonie. A zaczyna w nas krążyć krew Chrystusa. Umiera człowiek przemijający, a rodzi się człowiek wieczny, który nie umrze na wieki.
Każdy sakrament czerpie z krzyża. Tam się narodził, tam są jego początki. Nowe życie, które otrzymaliśmy na chrzcie czerpie z ofiary Jezusa na krzyżu. Ale wymaga od nas współpracy i współdziałania. Wymaga naszej własnej i dobrowolnej ofiary. Jest ona możliwa wtedy, gdy zrozumiemy kim jesteśmy, jaka jest nasza nowa tożsamość. Przestajemy być ziemskim stworzeniem, ziemskim człowiekiem, a stajemy się nowym człowiekiem w Jezusie Chrystusie. Tę symbolikę przejścia od śmierci do życia symbolizowało dawniej w kościołach umieszczanie chrzcielnicy z dala od ołtarza. Przy ołtarzu nie mógł się znaleźć stary człowiek – jeszcze nie ochrzczony. Dziś zapomnieliśmy o tym.
Popatrz dziś na siebie: oto stałeś się nowym człowiekiem w Jezusie Chrystusie, który umarł za Ciebie! Jesteś nowym stworzeniem. Masz godność syna Bożego, córki Bożej. Żyj na miarę tej godności, bo do tego zostałeś stworzony i powołany!
