Jezus powiedział swoim uczniom tę przypowieść: Podobne jest królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie! Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną. Odpowiedziały roztropne: Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie! Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: Panie, panie, otwórz nam! Lecz on odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny (Mt 25,1-13).
* * *
Każdy z nas dysponuje lampą. Jest nią nasze człowieczeństwo. Aby mogło „świecić”, być żywe i przynosić owoce radości i pokoju wymaga oliwy. Św. Ignacy Loyola (1491-1556) sformułował tekst zwany Fundamentem, w którym określa sens życia człowieka: „Człowiek jest stworzony, aby Boga, swego Pana chwalił, czcił i Jemu służył”. Oto oliwa, która wymaga naszego osobistego zaangażowania i wypełnienia.
Jesteśmy stworzeni z miłości i powołani do miłości. Z miłości otrzymałeś swoje człowieczeństwo będąc stworzonym jako konkretny mężczyzna lub kobieta z całym ludzkim wyposażeniem: ciałem, psychiką (uczuciowością, temperamentem, osobowością). Oto Twoja lampa. Od Ciebie zależy, czy zdecydujesz się zapalić w niej światło. Jest nim miłość, która jest odpowiedzią na miłość, którą Bóg pierwszy Ciebie umiłował. I jesteś wolny w znalezieniu własnej, niepowtarzalnej odpowiedzi.
Popatrz na swoje doświadczenia i przypomnij sobie poczucie jak wiele radości i pokoju serca dają Twoje postawy, gdy wybierasz miłość i służbę. Niech to światło nadal świeci w Tobie!