Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta. Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie!”, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, wezbrana rzeka uderzyła w ten dom, ale nie zdołała go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany. Lecz ten, kto usłyszał, a nie wypełnił, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Gdy rzeka uderzyła w niego, od razu runął, a ruina owego domu była wielka" (Łk 6, 43-49).

* * *
Jezus wskazuje nam dziś na drogę, którą mamy iść. Są nią trzy postawy: przychodzić do Jezusa, słuchać Go i wypełniać usłyszane słowo. To jest fundament naszego życia duchowego, a co za tym idzie życia wiecznego.

Przychodzić do Jezusa. Jezus w innym miejscu powiedział: "Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię". Przyjść do Jezusa to znaczy spotkać się z Nim. Zatrzymać się u Niego tak, jak zatrzymali się dwaj uczniowie Jana. Jezus zaprosił ich do siebie, gdy pytali: "Rabbi, gdzie mieszkasz". Jezus mieszka w Tobie, w Twoim sercu. Przyjść do Jezusa to najpierw zamilknąć, odrzucić hałas świata, wyciszyć swoje często galopujące myśli.

Słuchać Jezusa. Wyciszenie otwiera nas na subtelny głos Boga, który rozbrzmiewa w naszych sercach. To głos sumienia. To także głos wdzięczności i uwielbienia Stwórcy za Jego dzieło stworzenia i w Jego dziele stworzenia. A przede wszystkim w Jego dziele zbawienia, które jest jeszcze większe od samego stworzenia. Bóg Cię stworzył i zbawił, a w zasadzie nieustannie zbawia. Posyła do Ciebie swego Ducha, napełnia Cię codziennie swoją łaską, leczy lekarstwem miłosierdzia i przebaczenia, gdy zboczysz z drogi zbawienia.

Wypełniać słowo Jezusa. Św. Ignacy Loyola powie, że miłość zasadza się przede wszystkim na czynie, nie na słowie. To jak żyjemy, jacy jesteśmy dla innych jest sprawdzianem naszej wiary. Ona weryfikuje się w naszych codziennych czynach. Tak jak poznajemy sól nie po wyglądzie, ale po działaniu, po tym czy rzeczywiście jest słona.

Dziś jest dobra okazja by podziękować Bogu za to, że kroczysz drogą przychodzenia do Jezusa, słuchania Go i wypełniania Jego słowa. Proś, by On umocnił Cię na tej drodze i oczyścił Ją, nawet przez trudne doświadczenia. Możesz prosić Go, byś Mu na to pozwalał, by posługiwał się w tym także Twoimi słabościami.