Jezus powiedział do swoich uczniów: "Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi" (Mt 5, 33-37).

* * *

Jezus przestrzega nas przed fałszywą przysięgą? Co nią jest? Jest nią powoływanie się na autorytet Boga, aby przekonać tego, komu się przysięga, że przysięgi się dotrzyma. Jednocześnie w sercu przysięgającego nie ma postawy determinacji i jednoznaczności. Przykładem fałszywej przysięgi jest choćby zawarcie ślubu kościelnego w przekonaniu: „Spróbuję, zobaczymy czy się uda. Jak się nie uda, to się rozwiodę”. W takiej postawie widać, że nie ma ani „tak”, ani „nie”. Jest „zobaczymy”. Człowiek, który w ten sposób podchodzi do związku małżeńskiego zawiera go w sposób nieważny. Nie ma w nim bowiem postawy dołożenia wszelkich starań i wysiłków, aby przysięgi małżeńskiej dotrzymać. Duchowość św. Ignacego Loyoli wskazuje na konieczność determinacji w pójściu za Bogiem. Wyraża to znana sentencja, którą spisali późniejsi jezuici: „Tak Bogu ufaj, jakby powodzenie wszystkich spraw zależało tylko od Niego. Jednak tak działaj, jakby wszystko zależało tylko od ciebie”.

Z kolei Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: „Przyrzeczenia dawane innym w imię Boże angażują cześć, wierność, prawdomówność i autorytet Boga. Powinny one być dotrzymywane w duchu sprawiedliwości (…)” KKK 2147.

Czy nie manipuluję innymi dając im przyrzeczenia, których nie zamierzam dotrzymać? Czy moje serce jest czyste, przejrzyste i jednoznaczne? Czy angażuję wszystkie swoje siły w dotrzymywanie podjętych zobowiązań małżeńskich, kapłańskich, zawodowych… ?