Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: "Oto Baranek Boży". Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: "Czego szukacie?" Oni powiedzieli do Niego: "Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?" Odpowiedział im: "Chodźcie, a zobaczycie". Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej (J 1, 35-39).

* * *

Dzisiejsza Ewangelia zawiera w sobie trzy punkty charakterystyczne dla duchowości św. Ignacego.

1. Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami. Aby spotkać Jezusa trzeba się zatrzymać. Symbolem tego jest nieruchoma postawa Jana Chrzciciel i jego uczniów. Ileż potrafimy dostrzec wokół siebie i w sobie, gdy odważymy się zatrzymać. Gdy przestaniemy biec, gdy przyjmiemy pewną bierność. Zatrzymać się, by usłyszeć Boga. By zobaczyć Go w tym, co mnie otacza. W sobie.

2. Uczniowie usłyszeli. Gdy się zatrzymamy możemy usłyszeć. Możemy usłyszeć to, co mówi drugi człowiek i to, co mówi Bóg. Usłyszeć pytania, które rozbrzmiewają w moim wnętrzu, a które być może od dłuższego czasu lekceważę. Nawrócenie św. Ignacego rozpoczęło się od pytań, które usłyszał w swoim wnętrzu: „Co by to było, gdybym zrobił to, co św. Franciszek albo co zrobił św. Dominik?". Jakie pytania rozbrzmiewają w Twoim wnętrzu? Czy masz odwagę szukać odpowiedzi u Boga?

3. Poszli więc i zobaczyli. Pójść za Jezusem znaczy dać Mu się poprowadzić. Zobaczyć, gdzie mieszka i pozostać u Niego. Jezus mieszka w Twoim sercu. Prowadzi Cię do przyjęcia Jego bezwarunkowej miłości. Zobacz jaka jest droga, na której obecnie jesteś? Czy jest to droga wiodąca do spotkania z Nim, z drugim człowiekiem i ze sobą samym? Czy jest to droga coraz większej miłości i akceptacji siebie i drugiego człowieka?

Streszczeniem duchowości św. Ignacego jest Jego modlitwa, w której całkowicie powierza się Bogu i daje się Mu poprowadzić. Niech jej słowa rozbrzmiewają w naszym sercu:

Zabierz, Panie i przyjmij
całą wolność moją,
pamięć moją i rozum,
i wolę mą całą,
cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś -
Tobie to, Panie oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni
wedle swojej woli.
Daj mi jedynie
miłość twą i łaskę,
albowiem to mi wystarcza. Amen.