Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże (Łk 10,1-9).

* * *

Apostołowie to ludzie dzielący się pokojem. Nie wycofują swojego daru pokoju, gdy widzą, że jest nieprzyjmowany. Nie! Dobro, które niosą jest dla wszystkich. I to właśnie inni decydują o sobie czy je przyjąć, czy odrzucić. Czasem uważamy, że mamy tak mało dobra, że lepiej go nie trwonić. Lepiej dać tylko tym, którzy naprawdę go potrzebują. Logika Jezusa, logika królestwa niebieskiego jest inna niż nasze ludzkie myślenie. W dzisiejszej Ewangelii widzimy, że to, co po ludzku oznacza zmarnowany wysiłek, po Bożemu znaczy pomnożenie tego, co się dało. Każde dobro udzielone innym i przez innych odrzucone powróci do nas. Nie bójmy się dawać nawet wtedy, gdy dar spotyka się z odrzuceniem, wyśmianiem, niezrozumieniem. Najczęściej wynika z ludzkiej biedy i nędzy. Z ludzkiej słabości. Nie ze złej woli. Ileż razy sami nie przyjmowaliśmy chociażby powodowani strachem.

Dzisiejsza Ewangelia jest dobrą nowiną. Głosi nam, że wszelkie dobro, które ofiarujemy innym powróci do nas. Jeśli dajemy pokój, otrzymamy pokój. Ale bądźmy uważni, bo to działa i w drugą stronę! Jeśli dajemy gniew, powróci do nas gniew. Wszystko, co siejemy w ludzkich sercach, wszystko to wcześniej czy później zbierzemy.