Nazywam się Dariusz Michalski. Świat ujrzałem w 1970 r. Od kiedy pamiętam zawsze fascynowały mnie relacje z innymi. Zawsze lubiłem rozmawiać, dzielić się przeżyciami, szukać współodczuwania i wzajemnego zrozumienia. Bardzo wcześnie pojawiły się także myśli o kapłaństwie. Tą drogą zacząłem podążać wstępując do seminarium diecezjalnego w Warszawie w 1989. Po roku doświadczyłem kryzysu. Zwątpiłem czy to aby na pewno moja droga. Wziąłem urlop i trafiłem „przypadkiem” na rekolekcje ignacjańskie. Wyjeżdżając z domu rekolekcyjnego Jezuitów wiedziałem, że jednak moim powołaniem jest kapłaństwo, ale na drodze zakonnej, razem ze św. Ignacym Loyolą. Zachwyciła mnie jego walka o dobro, o Boga w swoim życiu. Zachwyciły mnie także narzędzia, którymi się podzielił ze wszystkimi, którzy chcą wzrastać i szukać Boga. Zachwyciło mnie jego szerokie spojrzenie na świat: „Znajdować Boga we wszystkich rzeczach”.
W trakcie formacji zakonnej pracowałem m.in. w Redakcji Katolickiej Polskiego Radia. Nie spodziewałem się, że to doświadczenie okaże się dla mnie tak ważne. Potem nastąpiły równie ważne: studia z duchowości w na Uniwersytecie Comillas w Madrycie, doświadczenie pierwszej pracy w domu rekolekcyjnym. Po święceniach i kilku latach pracy kapłańskiej nastąpiła tzw. trzecia probacja – przygotowanie do złożenia uroczystych ślubów zakonnych. Odbyłem ją w Indiach. Była to niezapomniana przygoda poszerzająca horyzont myślenia, postrzegania i rozumienia.
Pracowałem w Europejskim Centrum Komunikacji i Kultury (ECCC) w Warszawie-Falenicy oraz w Ignacjańskim Centrum Formacji Duchowej (ICFD) w Gdyni prowadząc rekolekcje, sesje i warsztaty z duchowości ignacjańskiej i komunikacji. Posługiwałem małżeństwom m.in. w Stowarzyszeniu Spotkań Małżeńskich. Od początku angażowałem się w pracę przy Fundacji INIGO w Warszawie. Byłem przełożonym w Poznaniu, gdzie m.in. zainicjowałem powstanie Poradni Psychologiczno-Duchowej VINEA.
Obecnie mieszkam i posługuję w Warszawie posługując na rzecz Jezuickiej Służby Uchodźcom/Jesuit Refugee Service (JRS).
Moimi autorytetami stali się trzej mężczyźni: Jezus, Ignacy Loyola i Stephen Covey. Bardzo cenię sobie także metodę Marshalla Rosenberga – Porozumienie bez przemocy. Moją pasją jest psychologia, której poza studiami teologicznymi nie zajmowałem się nigdy na poważnie. Uważam, że zarówno zdrowa psychologia jak i zdrowa duchowość mają wspólną część i pomagają wzrastać na chwałę Bożą i szczęścia człowieka.
Jestem autorem artykułów m.in. w kwartalniku Manreza oraz książek z duchowości chrześcijańskiej i ignacjańskiej.
* * *
Nie godzina
bo to za dużo
kwadransu
nawet nie trzeba
jedna chwila prowadzi do nieba
wiosną, latem, jesienią, zimą
ks. Jan Twardowski
14 lutego 2010 rozpoczynając prowadzenie tego serwisu napisałem: Zapraszam do serwisu, w którym znajdziecie przede wszystkim refleksje nad Słowem Bożym, różne myśli zarówno te, które znalazłem w różnych źródłach, jak i własne przemyślenia, które pomagają żyć, pomagają nie zagubić się w tym świecie, pomagają rozmawiać z Bogiem, mam nadzieję, że także z innymi oraz… z samym sobą. Pomagają po prostu zatrzymać się, pomyśleć o tym, co najważniejsze i do czego ostatecznie zmierza życie każdego z nas… I wcale nie trzeba na to wielkich okazji, bo każdy dzień niesie ze sobą ogromne bogactwo piękna, dobra i mądrości. Wystarczy tylko zatrzymać się na chwilę 🙂
Zapraszam do lektury lub kontaktu poniżej!