Jezus zawołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: „Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim”. Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie (Łk 9, 1-6).

* * *
Dzisiaj Łukasz akcentuje kwestię zdrowia-choroby. Pokazuje Jezusa, który chce uzdrawiać i leczyć. Dużo zła dzieje się w Kościele wtedy, gdy dochodzi do podziałów: zdrowi - chorzy. Nie ma dwóch kategorii wiernych. Dlaczego? Bo wszyscy jesteśmy chorzy i wszyscy potrzebujemy uzdrowienia! Zobacz jak często ulegasz pokusie myślenia: jestem lepszy, bo nie cierpię na tę czy inną chorobę duchową. Kiedy tak myślisz wprowadzasz podział we wspólnocie Kościoła. Nie tego chciał Jezus. Jezus chce uzdrawiać, chce przychodzić jako lekarz. Nie chodzi o to, by wyszukiwać sobie teraz choroby, ale by umieć przyznać się do tych, które się realnie ma, a które być może są dobrze zamiecione pod dywan. Jeśli dziwisz się, że ktoś upada z powodu grzechu i myślisz sobie, mnie to nie dotyczy to jesteś w błędzie. Czyż nie lepiej myśleć w pokorze: "Dzisiaj on, jutro ja". Mówi o tym św. Paweł: "Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł" (1 Kor 10, 12).